26 Mayıs 2017 Cuma

HAYAL Mİ, GERÇEK Mİ? - 2



      Evin içinde telefonun sesi yankılandığında  mutfakta bulaşıkları makineye yerleştirmeye çalışıyordu. Hızla telefonun yanına gidip ‘’Alo’’ dedi. Arayan en yakın arkadaşı Elif’ti.

     ‘’Merhaba , Sanem. İşin yoksa sahile doğru yürüyelim mi? ‘’

       İki kadın yaşıtlardı, aynı iş yerinde uzun yıllardır yan yana çalıştıkları için zamanlarının çoğunu birlikte geçiriyorlardı. Artık arkadaştan öte kardeş gibiydiler. Bazen yemekleri de birlikte yiyiyorlar, alışverişe, sinema, tiyatro ve konserlere beraber gitmekten zevk alıyorlardı. En hoşlandıkları şey ise sahile yürüyüp oradaki kafeler de denizi seyredip bir şeyler içerken dertleşmekti.

      ’’Bana 10 dakika ver, üstümü değişip hemen geliyorum’’ dedi. Telefonu kapatıp yatak odasına yöneldi, eşofmanlarını ve spor ayakkabılarını giyip evden çıktı. İki kadının evleri aynı sokakta olduğu için bahçe kapısından çıktığında kendisine el sallayan arkadaşını gördü.  Birlikte yürürken bir yandan da havadan sudan konuşmaya başlamışlardı.

      Sanem’in en sevdiği mevsim sonbahardı. Gerçi yaz hariç -  çok sıcak olduğu için yaz ayını pek sevmezdi.- bütün mevsimleri severdi. Kışın camın önünde yağan karı seyretmek,  kestane veya patlamış mısır yiyip çay içmek, her yer karla kaplandığında yürüyüş yapmak veya  çocuklarla kar topu oynamak, ilkbaharda doğanın yeniden canlanması, ağaçların çiçek açması, göç eden leyleklerden bir çiftin, karşı evin bacasına yuva yapıp yavrularını büyütüp onlara uçmayı öğretmesi, rengarenk çiçekleri, leylakların, sümbüllerin, şebboyların ve zambakların eşiz kokuları ve renklerine bayılırdı.

       Favorisi sonbahardı. Sarı , kırmızı ve kahverengiye dönen yapraklar, ağaçlarda, yerlerde doğayı pastel renklere boyarlardı. Kadife çiçekleri ve kasımpatılarının sarı-turuncu renkleri  onlara eşlik ederlerdi. Sık sık çiseleyen yağmura bayılırdı. Ahmak ıslatan yağmurunun altında başını gökyüzüne kaldırıp yüzünü ıslatayım derken pek çok kez nezleye yakalanmıştı, ama yine de her yıl aynı hatayı yapardı. Gökyüzündeki gri bulutları, salonun penceresinden seyrettiği denizin  lacivert-gri rengini bile severdi.

      Bu gün güneş yazdan kalma bir günmüş gibi etrafı ısıtıyor, ışıkları masmavi denizin üzerinde yakamozlar yaratıp oynaşıyordu.

       ‘’Az ilerde kumsalda okul arkadaşlarımdan biri küçük bir kafe açtı. Hala duruyorsa çayımızı orada içelim ‘’ dedi Elif.

       Kafeden ziyade, salaş bir büfeyi andıran yerde 2 masanın etrafında birkaç  iskemle konmuştu.  Çaylarını yudumlarken Elif, iki bayanı birbiriyle tanıştırma faslına geçmişti.

      ‘’Emine ile ben aynı liseye gitmiştik. O mezun olunca hemen evlendi ve kocasının ailesinin yanına taşındı. Kocası emekli olmuş, artık biraz da burada yaşayacaklar. Sanem’de benimle aynı yerde çalışıyor. Bizim sokaktaki Birtek Sitesinde oturuyorlar.’’

      ‘’ Fahrettin Beyleri tanır mısınız? Benim uzaktan akrabam olur. Onlarda o sitede oturuyorlardı. ‘’, dedi Emine.

      ’’Ben D Blokta oturuyorum. Bizim ev sahibimizin adı da Fahrettin’’,

     ’’Evet, o.  Annemin kuzeniydi. O ailenin  çok üzücü bir hikayesi vardır ‘’diye anlatmaya başladı Emine .

     ’’Karısı Sema ablayı çok severdim. Ne zaman kapısını çalsan seni hemen içeri buyur ederdi. Çayı , kahvesi, keki ,böreği ikram etmek için her zaman hazırdı, Rahmetlinin’’

     ‘’Rahmetli, dediğine göre vefat mı etti? ‘’

      ‘’Evet, hem de hiç ummadığımız bir anda.’’

      ‘’Nasıl ?’’ diye merakla sordu, diğer iki kadın aynı anda.

      ‘’ İzmir’de oturan yakın bir akrabaları ölünce oraya onun cenazesine gittiler. Çocukların okulu var diye onları burada bırakmışlardı. Sema akrabasını çok severmiş, cenaze gömüldükten sonra mezarın başında kalıp dua etmek istemiş. Dua ederken de bir yandan ağlıyormuş. Nasıl olduğunu anlayamadan yere yığılmış. Hastaneye götürdüklerinde, geçirdiği kalp krizi yüzünden öldüğünü söylemiş doktorlar. Kocası, Sema ablayı  çocuklarına bile haber vermeden İzmir’de defnedip buraya geri dönmüş.’’

       ‘’Liseye giden bir kızı, ilkokulda da bir oğlu vardı. Çocuklarının annelerine veda etmelerine bile engel oldu diye herkes Fahrettin Abi’yi suçladı. O da iki çocukla burada daha fazla kalamadı. Tayinini isteyip çocuklarıyla Eskişehir’e taşındı. Bir daha da onlardan haber alamadık.  Muhtemelen o evde şimdi siz oturuyorsunuz.’’

       Sanem, ‘’Sema Hanım’ın dış görünüşü nasıldı?’’ diye sorduğunda  alacağı cevap sanki içine doğmuştu.   

       ‘’ Kısa boylu, şişman, kıvırcık siyah saçlı, kara kaşlı, kara gözlü, her zaman güler yüzlü biriydi. ‘’

        Sanem, bir an bocaladı.  Semi’nin gece gördüğü şeyi ve kendinin  evin içinde, göremediği birinin sürekli gezdiğini, hissettiğini anlatsa mıydı. Belki arkadaşı söylediklerine inanmayacaktı veya kuruntu yapıyor diye onunla alay edeceklerdi. Yine de dayanamadı ve kızıyla kendisinin başından geçenleri kısaca söyledi onlara.

     ‘’Acaba  kadın, göremeden öldüğü için çocuklarını mı arıyor?’’ diye şaşkınlıkla  sordu Elif.

     ‘’Ya da onları bulamadığı için evden mi ayrılamıyor? ‘’ dedi korktuğunu belli eden titrek bir sesle Emine. ‘’Ben olsam, bir gün bile o evde durmazdım.’’

     Sanem  dua eder gibi iki elini havaya doğru açtı ve panikle ‘’ Ben şimdi ne yapacağım evdeki bu kadınla?  O evde yaşamaya nasıl devam ederim’’ dedi.




24 Mayıs 2017 Çarşamba

HAYAL Mİ, GERÇEK Mİ? -1


      Sitenin arkasından geçen ve otoyolu aydınlatan elektrik direğinin lambasından yansıyan ışık, apartmanın 2. Katındaki dairenin yatak odalarını loş bir şekilde aydınlatıyordu. Küçük yatak odasında yatan Semi, içerisi çok karanlık olmasın diye perdeleri kapatmamıştı. Dışarıdaki ağaçların hafif rüzgarla sallanan dallarının gölgeleri odanın duvarında oynaşıyordu.

       Semi bir film seyreder gibi bu görüntüye dalgınlıkla baktı. Üniversitede 2. Yılıydı. Okula yakın , genç bir öğretmen bayanın evinde bir oda kiralamış, hafta içi orada kalıyor, bazı hafta sonları da eve geliyordu.  Ailesi Birtek  Sitesindeki bu daireye yeni taşınmıştı ve bu evde, onun ilk gecesiydi. Annesinin dediğine göre yeni bir evde kalan kişi eğer uyumadan önce dua eder ve çorabını yastığının altına koyarsa evleneceği kişiyi görürmüş.
      ‘’Ne kadar doğru bilinmez, ama denemekten ne zarar gelebilir ki ‘’ diyerek çoraplarını ayağından çıkarıp yastığının altına koydu ve bir dua mırıldanmaya başladı. Duası bitince de dileğini söyledi:
      ’’Bu gece gelecekte evleneceğim erkeği göreyim.’’
      Bir süre daha gecenin karanlığında otoyoldan ara sıra geçen araçların sesini dinleyip duvardaki  ağaç dallarının gölge dansını seyretti ve  sonra uykunun tatlı derinliğinde kayboldu. İçindeki bir hisle  uykusu  bir anda bölündü, sanki biri onun üstündeki yorganı açıyordu.
      ’’Annem üstümü örtmeye geldi herhalde ‘’ diye bir düşünce geçti kapalı gözlerinin ardından
      ‘’İyi , ama üstümü örteceğine niye yorganı açıyor ki’’.
       Yavaşça gözlerini araladığında yatağının yanında diz çökmüş olan kadını gördü. Omuzlarının üzerine kadar gelen kıvırcık siyah saçlarının çevrelediği yuvarlak tombul bir yüz,  en son ne zaman alındığı belli olmayan simsiyah kalın kaşlar, kaba büyük bir burun, dolgun dudaklar ve koyu renk iyice açılmış merakla bakan gözler. Bunların hiçbirinin annesinin yüzüyle ilgisi yoktu. İnce, zayıf yapılı annesinin yanında bu kadın şişman sumo güreşçisi gibiydi.
       Kadın bir an üzerine iyice eğildi, merakla sanki kızın kim olduğunu anlamaya çalışırcasına dikkatlice onun yüzünü inceledi. Yorganı biraz daha aşağıya itip elini yüzüne doğru uzatınca Semi korkuyla bir çığlık attı. Kadın irkildi ve ayağa kalktı. Üzerinde küçük çiçek desenli, eski tip robalı, uzun kollu bol  bir gecelik, ayaklarında peluş terlikler, kısacık boyuyla yatağın yanında dikilmiş duran kadın bir an şaşkınlıkla genç kıza baktı.
      Oda birden ışıkla aydınlandığında kadın yok olmuştu. Sanem korkuyla titreyen kızına sarıldı.
      ‘’ Ne oldu yavrum, niye çığlık attın ? Kabus filan mı gördün? ‘’
      ’’Galiba bir hayalet gördüm’’,
      Annesi hafifçe gülümsedi.
     ‘’Korkma! Hadi yat, ben de senin yanında yatarım, tekrar gelirse hayaleti ben kovarım’’
      Annesi ışığı tekrar söndürdü ve kızının yanına uzanıp ona sıkıca sarıldı. Ona güven veren sesle:
      ‘’Hadi uyu, ben yanındayım’’
      Ertesi sabah kahvaltıda Semi annesine gördüklerini anlattığında,
      ‘’Kabus görmüşün.’’ dese de o da evde bir şeyler hissettiğinden bahsetti. Özellikle kızı, gördüğü kadını tarif ettiğinde Sanem de evin içinde bir varlığın yumuşak terliklerle her odada dolandığını, bazen mutfakta yemek yaparken veya bulaşık yıkarken arkasına ya da yanına gelip onu seyrettiğini bazen de odalarda sanki bir şeyler arar gibi dolaştığını hissettiğini anlattı. Ama bunu birilerine anlatırlarsa herkes:
       ‘’Ana-kız delirdi herhalde ‘’ diyeceklerdi .
       ’’ Bir süre daha bekleyelim, bakalım bu kadını görüp hissetmeye devam edecek miyiz.’’
       ‘’ Devam ederse o zaman bir çaresine bakarız.’’
       Ertesi gece Semi yine annesiyle birlikte yattı ve onun kollarında güvenle deliksiz bir uyku çekti. Okuluna dönerken de hayalet meselesi halledilene değin eve gelmeyeceğini söylemeyi unutmadı. (Devamı var)


22 Mayıs 2017 Pazartesi

BİRAZ DA SEVDİĞİNİZ ŞEYLERİ YAPIN

     İnsan sevdiği şeyleri yaptıkça enerjisi yükselir. Ne kadar çok enerjin olursa o kadar başarılı ve çekici olursun. Sevdiğin şeylerin ne olduğundan emin değilsen, her gün veya haftada bir kaç gün yeni şeyler dene. Denediklerinin içinde hoşuna giden şeyleri not et. Bir liste oluştuktan sonra her gün bunların bir, ikisini mutlaka yap ki kendini mutlu hisset, enerjin artsın. İşte bir kaç öneri:

1- Bir saat yalnız kalmak veya uyuklamak. (Bazen 15-20 dakika bile yeter.)

2- Deniz, dere, göl kenarında ya da park veya bahçede yürümek, oturmak. Ama yeşilin, mavinin, yani doğanın farkına vararak.


    3- Bir buket taze çiçeği koklamak ya da bakmak veya saksıdaki bir çiçeğe su vermek, onun yapraklarını silmek, ona gülümsemek, onunla konuşmak.

4- Güzel bir film veya dizi izlemek. (Dramlardan kaçın, mümkün olduğu kadar gülebileceğin bir komedi bul). Yanına patlamış mısır ve içecek de alabilirsin.

5- Küvetin varsa köpük veya tuz banyosu yap, yoksa kese yapıp bolca köpükle vücudunu ovala.

6- Masaj, manikür- pedikür, cilt bakımı yap veya yaptır.

7- Sevdiğin birileriyle telefonda sohbet et veya onları ziyarete git.
8- Güzel bir müzik eşliğinde bir şeyler içip ayaklarını uzat ve dinlen ya da kitap oku.

     9- Günlük tutmak, içindekileri boşaltıp stres atmanı sağlar, rahatlarsın. Bazı ülkelerde daha ilk okuldan itibaren çocuklara günlük tutturup bunun alışkanlık olmasını sağlıyorlar. Hiç kimseye söyleyemediklerini günlüğünle paylaş, istersen küfürleri sırala.

10-Bilgisayarda oyun oyna. Kumar değil, Spider Soltaire veya balon patlatmak türü oyunlar.
11-Meditasyon yapmak veya istediğin müziği açıp dans etmek, yani canının istediği gibi sallanmak.

12-Hoşuna gidiyorsa, örgü, dantel ör, takı vb. el işleri yap.

    13-Yeni bir şeyler öğren. Hiç bilmediğin dillerden kelimeler ezberle. Zor diyorsan yabancı film/dizileri orijinal dilinden alt yazıyla 15-20 dakika veya sonuna dek izle. Kulağına çok farklı gelen kelimeleri, bir süre sonra ayırt edebildiğini fark edeceksin. (Çince bile olsa)

14-En sıradan şeyleri özel hale getirebilirsin. Mesela; çok güzel bir porselen tabakta en sevdiğin yemek, şarap kadehinde su, şık bir fincanda çay ya da kahve, şık ve güzel bir sofra örtüsü, tabağının yanında bir dal çiçek veya güzel kokulu bir mum.


    Müzik sesli kapı-telefon- saat sesi, rüzgar çanı veya pencerenin önüne asılmış, güneş vurdukça odayı renk cümbüşüne döndüren bir kaç tane kristal. Vazoda güzel çiçekler, iç açıcı bir tablo, duvarda şık bir ayna, pencere kenarında saksıda çiçek yada yeşillik.( Maydonoz, nane, fesleğen bile olur.)

    15-Bir odaya şıklık katmanın en ucuz ve kolay yolu, vazoya veya saksıya çiçek yerleştirmek ve onunla ilgilenmektir. En iyi durumda olmak için kendini bitkilerle kuşat. Çevreni lüks ve güzelliklerle kuşattıkça (dağınıklık ve fazlalıklardan kurtuldukça) çok daha güzel şeyleri kendinize çekecek ve kendinizi daha mutlu, olumlu, enerjik hissedeceksiniz.

Bunların içinden istediğinizi seçin ve deneyin ya da siz bir liste oluşturun. Zamanım yok demeyin. Zamanı yaratacak olan sizsiniz. Kendiniz için yarım saat bile ayıramıyorsanız, kendinizi nasıl değerli hissedeceksiniz.

Biraz da sevdiğiniz şeyleri yapın ki gününüz güzel geçsin.

14 Mayıs 2017 Pazar

CANIM ANNEME



      Yıllar önce çocuklarımın bana verdiği küçük bir kitapçık elime geçti. Çalışan bir anneydim. Şehrin öteki ucundaki bir okulda görevliydim. İki çocuğa, onların okullarına, ev işlerine ve kendi öğrencilerime yetişmeye çalışıyordum. Bir anneler gününde,  çocuklarım sabahın erken saatinde daha ben yataktan kalkmadan kahvaltı tepsisinde bir gül ve bu kitapçığı getirdiler. Hem ağladım, hem okudum. Çocuklarımın bana söylemek istedikleri şunlardı:
     '' Sabah kalk.  Kahvaltıyı hazırla, herkesi uyandır, kahvaltılarını düzgün ettiler mi kontrol et. (Kızım çoğunlukla yemeyip çöpe atar veya çekmecelere saklardı.) Onları işlerine, okullarına gönder. Kendin işe gitmek için hazırlan.  Çabucak sofrayı toparla. Otobüse yetişmek için koştur... Kaçırırsan çıkacak sorunlar yüzünden endişeyle, yüreğin pır pır ederek işe yetiş. Kalabalık, gürültüler, dersler, koşuşturmalar, toplantılar, görüşmeler, veli toplantısı..  Ayakta, doğru düzgün oturamadan geçen dolu bir gün. Akşam eve dönerken markete veya pazara uğra, alışveriş  yap. Eve gelince hemen mutfağa dal, yemek hazırla, herkesi doyur. Çocukların ödevleriyle ilgilenirken bulaşıkları yıka. Ve bunları bir gün bile şikayet etmeden sevecenlikle yap 
    '' Söylesene Anne; nasıl başa çıkıyorsun bütün bunlarla? ''
   ''Yapacak onca işin arasında bize nasıl zaman ayırabildin, bilmiyorum. Ama yaptın, bizi bugün olduğumuz kişiler haline getirdin ve hala  ne kadar meşgul olursan ol, yaşamında hep bizim için bir yer ayırıyorsun.''
    ''Her zaman yanımızda olduğun , hangi saatte olursa olsun, sana telefon açtığımızda hazır olduğun, ne zaman gerek duysak koşarak yanımıza geldiğin, birlikte ağlayıp gülebildiğimiz için teşekkürler.''
     TEŞEKKÜRLER ANNEM, YANIMDA OLMASAN DA KALBİMDE ANILARIMDA OLDUĞUN İÇİN.
    

13 Mayıs 2017 Cumartesi

DAHA KOLAY UYANMAK İÇİN

    

       Sabah uyandınız, gözünüzü bir türlü açamıyorsunuz. Bir an önce de kalkmanız gerekiyor. İşte size bir kaç öneri:
       



   
       1 - Her iki elinizi omuzlarınızdan boynunuzun önüne doğru kemik üzerine (Köprücük kemiği) koyup öndeki uç noktalarına gelene kadar hareket ettirin. Uç noktalarının 2 parmak aşağısındaki girintileri bulunca, elinizdeki 5 parmağın uçlarını bir araya getirip her iki elinizin parmaklarıyla bu noktalara vurun. Çok değil, 30 saniye sonra gözlerinizin açıldığını ve uyandığınızı fark edeceksiniz.


    2 - Hala uyanamadım diyorsanız  ve gün içinde de kendinizi aşırı yorgun, enerjiniz bitmiş, piliniz tükenmiş hissediyorsanız: Parmaklarınızı göğüs uçlarınıza koyarak aşağıya göğüslerinizin hemen altına gelin. Avuçlarınızı bu bölgelere yerleştirip sertçe vurmaya başlayın. Genelde yarım dakika içinde yataktan kalkmayı başarırsınız. Gün içinde de ara sıra daha bu şekilde vurmaya devam ederseniz,  yorgunluğunuz azalacaktır ve kendinizi yeniden enerjik hissedersiniz.
   

   
3 - Güne başlarken, önde göğüs kafesinizin birleştiği bölgenin üst kısmı, yani göğüs tahtasının üst bölgesi, timüs bezinin olduğu noktaya da avuç içinizle sertçe bir dakika kadar vurursanız, bağışıklık sistemini güçlendirirsiniz. Kahkaha atmak da timüs bezini çalıştırır.
    
Hangisini istiyorsanız onu uygulayın . Tercih sizin.

10 Mayıs 2017 Çarşamba

''YENİ DÜNYA'MIZ''

     Özellikle yaz aylarında şehirlerin gece ışıklarından uzak bir yerdeyseniz, kaldırın başınızı biraz gökyüzünü seyredin. Çıplak gözle bile , sayılamayacak kadar çok yıldızın arasından Dünya'mızın uydusu Ay'ı, Venüs ve Mars gezegenlerini rahatlıkla seçebilir ve gecenin ilerleyen saatlerinde onların hareketlerini izleyebilirsiniz.
    Ağustos ayının 12.-13. günlerinde de Dünya'nın yörüngesi, 109/Swift-Tuttle kuyruklu yıldızının yörüngesi ile kesişir. İşte o günlerde , gece yarısından sonra gökyüzünü seyrediyorsanız  atmosfere giren  göktaşlarının (Kuyruklu yıldızın artıkları) ateş topu halinde düştüğünü görürsünüz. Hani şu ''Yıldız kaydı, bir dilek tut. '' dedikleri şey. Ortalama 100 civarı göktaşı olurmuş. Yani , dileyin dileyebildiğiniz her şeyi.
     Benim gibi Evren'de sadece Dünya'yı değil, diğer gezegen ve oluşumları merak ediyorsanız, size önermek istediğim 2 film var.

     1.si ''Evren'in Ucuna Yolculuk'' Ben ''YouTube' da rastladım. Harika bir belgesel ve geriye doğru zaman yolculuğu. Evren'de bugüne değin uzay araçları ve Hubble Teleskobu ile tespit edilmiş tüm oluşumlar var. Hele bir de bu filmi büyük ekranda izleme olanağınız varsa, çok daha zevkli oluyor. Sadece büyükler değil, tüm çocuklar da bunu mutlaka seyretmeli.

     2. si ''MARS'' 6 bölümlük National Geographic Channel dizisi. Şu anda Mars gezegenine gönderilecek uzay aracı yapımı ve astronotların eğitimi son hız devam ediyor. Onların başına bu yolculukta ve Mars yüzeyinde neler gelebileceğini öngörerek hazırlanan bir senaryo ve çözümleri bulmaya yönelik yarı belgesel bir dizi film.
     Stephen Hawking Dünya'yı 100 yıl içinde  terketmemiz gerektiğini söylediğine göre (Demek ki bir bildiği var.)  ''Yeni Dünya'' mızı tanımak ve çocuklarınıza, torunlarınıza tanıtmak istemez misiniz?

7 Mayıs 2017 Pazar

BLOG PARTİSİNDEKİ SORULARIN YANITLARI


     Sevgili ANNESİNİN PRENSESİ arkadaşımız harika bir etkinlik düzenlemiş. Ben de böylece ilk etkinliğime katılmış oldum. Şansıma kızımla aynı gruba düştüm. Malum armut ağacından ırak düşmezmiş. Fulya yine benim dibimde.

     Önce aynı grupta olduğum ŞAPŞİK ANNE arkadaşın sorusunu yanıtlayayım.
     Soru: Hangi çizgi filmde ve ne olmak istersiniz?
    Yanıtım: ICE AGE filmi ilk yayınlandığı an, çocuklarım kendilerine birer karakter seçti. Oğlum ''DIEGO'', kızım ''SID''     ( tembelliğine en uygun olanı), babamız ''MAMUT'' u kendine uygun buldu. Bana da ''SİNCAP'' kaldı. Zamanla, diğer serilerinde de sincabı çok  sevdim ve onunla özdeşleştim. Yani, karakter olarak da en sevdiğim ve olmak istediğim ICE AGE' deki ''SİNCAP'' Son filmde mars gezegenini bile halletti, bir palamut yüzünden :)
     FULYA ERDOĞAN'ın sorusuna yanıt vermek benim için en kolayı oldu.
    Soru: Hayat deneyimlerden ibarettir. En tatlı ve en acı deneyiminiz nedir?
     Yanıtım: En tatlı ve harika deneyimim, çocuklarımın doğumu. En acısı da annemin ölümü.

4 Mayıs 2017 Perşembe

''EVREN'İN KATALOGU'' NDAN NELER İSTERDİNİZ?


  
     2011 yılının son günü. Gökyüzü simsiyah, yağmur ince ince yağıyor, hani ahmak ıslatan cinsinden. ‘’Gökyüzü bu kadar bulutluysa hava fazla da soğuk olmaz.’’ diye geçirdi aklından. Camın önündeki kanepede uzanmış  günlüğüne yazarken ara sıra dışarıya göz atıyordu. Dışarıdaki palmiyenin o uzun yaprakları hafifçe kıpırdıyor, ama onun ilersindeki top çam tüm heybetiyle dimdik kıpırtısızdı. ‘’Bu yağmurlardan sonra derenin de suyu da yükselir.’’  Sabah çayını veya kahvesini yudumlarken dereyi, içinde yüzen ördekleri, kıyısına bağlanmış sandalları seyretmesi her zaman içini mutlulukla doldururdu.

       Birkaç ay önce eşinden boşanmıştı.’’ Aşk ölümsüz değilmiş.’’ diye yazdı defterine.  10 yıl hiç bitmeyecekmiş gibi geçen fırtınalı bir aşk yaşıyorsun. Sonraki 10 yıl uyuşukluk dönemi. Üçüncü 10 yıl ise tahammül dönemi. Onunkinin son dönemi biraz daha uzun sürmüştü. ‘’Korkaklık dönemi’’ diyordu bu döneme. Yalnız kalınca başına geleceklerle başa çıkamama korkusu, bir yere tek başına gitme korkusu, maddi sıkıntıya girme korkusu, akrabalar, çevremdekiler ne der korkusu ve daha akla gelmeyen diğer kişisel korkular…

     ‘’ Maddi sıkıntı hariç bütün korkularımı birkaç ayda aşmayı başardım.’’diye not düştü. Aslında maddi sıkıntısının olduğunu da söylemek biraz yalan olurdu. Çünkü şu anda parasal bir sıkıntısı yoktu. Sadece biraz kredi kartı borcu vardı ve  finansal olarak bir ay sonrasını göremiyordu. Bu onun gibi biri için maddi sıkıntı demekti. Çünkü o en az bir yıl sonrasını parasal olarak bilmek isterdi.

     ‘’Çocukluktan kalan yoksunluk hissinden olmalı.’’ Diye geçti aklından. Bir haftalık, bir aylık, bir yıllık, 5 yıllık planlar yapmayı ve o onların doğrultusunda yaşamayı seviyordu. Geçen yıl bir süre amaçsız ve günü birlik yaşamayı denemişti, ama yaşamının bir amacı kalmayınca, bunalıma düştüğünü fark etti. Bu yıl için yeni planlar yapmayı ve onları gerçekleştirmeyi düşünüyordu. Sadece kendini fazla germeyecekti. ‘’Eğer istediklerimi gerçekleştiremezsem, onları bırakır başka planlar yaparım.’’ Yeni söylemi buydu. Madem’’Evren, dileğin benim için emirdir’’diyormuş.

       Bu güne kadar istediği şeyi elde etmek için çok çalışması gerektiğine inanmıştı ve istediği hiçbir şeye sahip olamamıştı. Okuduğu son kitapta ise sadece ‘’Evren’in katalogunu aç, beğen, iste ve al ‘’ diyordu. Bundan sonra o da, Evren’in Katalogu’’ndan isteyip gözünü açıp olmasını bekleyecekti. Artık gerçekleşeceğine inanıyordu. Çünkü bunu çok küçük şeylerde denemişti. Hatta boşanmayı bile dilemiş ve hayal etmişti. Gerçekten de olmuştu. Şimdi çok daha büyük şeyler istiyordu ve olacaklarına inanıyordu.

     ’’Hep olumlu şeyler iste, asla istemiyorum deme! ‘' İşte tek kural buydu. O gece kız kardeşinin evinde yeni yılı karşılayacaklardı. İşte gerçekleşmiş bir hayali de  kardeşlerinin kendisiyle aynı şehirde yaşamasıydı… Şimdi sadece birkaç  sokak ötesinde oturuyorlardı.       ‘’Yeni yılda  neler istiyorum? Öncelikle iç huzuru istiyorum, sonra mükemmel bir sağlık, kendimi mükemmel hissetmek istiyorum. Çoşkulu, neşeli, mutlu, enerji dolu, günün her anında parıldamak , yeni insanlarla tanışmak, yeni arkadaşlar edinmek istiyorum.  Çanakkale boğazı ve Ege denizini gören  büyük bir site içindeki bir villada yaşamak istiyorum. Her ay o evde çocuklarım ve kardeşlerimle 1-2 gün toplanıp zaman geçirmek istiyorum.’’ Diye sıraladı günlüğüne.

        Yıl 2015. Çanakkale boğazının kenarındaki büyük bir arazi üzerinde kurulmuş olan sitedeki dubleks villaların hepsi boğazdan geçecek gemileri görecek şekilde sıralanmıştı. Mine villanın mutfağından büyük terasa açılan kapıdan elindeki kahve tepsisiyle göründüğünde kız kardeşi yerinden kalkıp tepsiyi elinden aldı.

     ‘’Kimler kahve istiyor?’’ Mine’nin kardeşleri, çocukları, terastaki koltuklara gömülmüş, önlerindeki denizin ve arkalarındaki çam ormanlarının tertemiz havasını içlerine çekerken bir yandan da sohbete dalmışlardı. Onlara sevgiyle bakarken en büyük dileğinin de yerine gelmiş olduğunu düşünerek gülümsedi Mine.

1 Mayıs 2017 Pazartesi

ZAMANINIZ MI YOK?, PARANIZ MI YOK? İLİŞKİNİZ Mİ YOK?


     Günümüzde insanların çoğu mutsuz veya depresyonda. Onları işleri, eşleri ya da aileleri bunaltıyor. Yaşamlarındaki her şeyin ters gittiğini düşünüyorlar. Bu kitap sizin hayatınızı nasıl düzene sokup mutluluğun kapısını aralayacağınızı anlatan bir anahtar.
      Zamanınız mı yok? Paranız mı yok? İlişkiniz mi yok? Ya da ilişkiniz yolunda gitmiyor veya evliliğiniz sizi boğuyor, mutsuz mu ediyor? Tüm cevaplarınızı bulabileceğiniz bir kitap var.
      Nereden mi biliyorum? Bir kaç yıl önce, tamamen dibe vurup hiç bir çıkış yolumun olmadığını, hatta yaşamamın bile anlamsız olduğunu düşündüğüm bir anda, gittiğim kitapçıda bulup bu kitabı satın aldım. Okuduktan ve yazanların büyük kısmını yaşamıma uyguladıktan sonra beni mutsuz eden her şeyden kurtulmayı başardım.
     Şimdi çok daha fazla zamanım, param ve mutluluklarım var.
     Kitabın adı: YAŞAM KOÇLUĞU, Yazarı: Talane Miedaner- Kuraldışı Yayınları

     İşte o kitaptan bir kaç tavsiye:
    Büyük bir değişiklik yapmanın anahtarı, küçük bir değişiklik yapmaktır. Herhangi bir değişiklik, daha fazla değişikliğe yol açar. Yalnızca farklı bir şey yap.

1- Hemen şu anda hayatında küçük bir değişiklik yapmaya başla. (Ben her gün içtiğim kahveyi bırakınca, onunla içtiğim sigarayı da bıraktım. Normal çay yerine bitkisel çaylara başlayınca da çok fazla tükettiğim şekeri de bırakmış oldum.)
2- Sadece git ve yap.
3- İşe yarar veya yaramaz. Yararsa ne güzel başardın!
4- Olmadıysa, yanlış giden neydi? Bu deneyimden ne öğrendin?
5- Geri kalan her şeyi kafanda oluşturur, enerjini boşa harcarsın!
6- Ne yaparsan yap, ama eskiden yaptıklarını yapma!
     Farklı sonuçlar istiyorsan, farklı bir şeyler yap! Sadece başla, küçük bir adımla olsa da!